Afisez rezultatele pentru cuvantul: deceptie
DECÉPȚIE, decepții, s. f. Înșelare a speranțelor cuiva, dezamăgire, deziluzie; amărăciune. [Var.: (înv.) decepțiúne s. f.] – Din fr. déception, lat. deceptio, -onis.
Sursa: DEX '98 | Permalink
Sursa: DEX '98 | Permalink
DECÉPȚIE s. f. dezamăgire, deziluzie; amărăciune. (< fr. déception, lat. deceptio)
Sursa: MDN | Permalink
Sursa: MDN | Permalink
DECÉPȚIE s.f. Dezamăgire, deziluzie; amăgire. [Gen. -iei, var. decepțiune s.f. / cf. fr. déception, lat. deceptio].
Sursa: DN | Permalink
Sursa: DN | Permalink
decépție (decépții), s. f. – Deziluzie, dezamăgire. – Var. decepțiune. Lat. deceptio, -onem (sec. XIX). – Der. decepționa, vb. (a decepționa).
Sursa: DER | Permalink
Sursa: DER | Permalink